Intimidatie
Onder intimidatie verstaan wij het gedrag van een ander proberen te beïnvloeden door hem of haar angst aan te jagen. Dit kan gaan om zowel verbaal, non-verbaal als fysiek gedrag. Er is bij intimidatie bijna altijd sprake van verschil in perceptie van dader en slachtoffer ten aanzien van het gedrag in kwestie. Bij intimidatie beschrijven slachtoffers geregeld gevoelens van onrechtvaardigheid, machteloosheid en schaamte. Medewerkers met een tijdelijk contract en jonge en/of alleenstaande vrouwen behoren tot de risicogroepen.
Seksuele intimidatie
Bij ‘seksuele intimidatie’ kan het gaan om verbaal, non-verbaal en/of fysiek gedrag met een seksuele gevoelswaarde dat als doel of gevolg heeft om iemand in zijn of haar waardigheid aan te tasten. Het is een misverstand te veronderstellen dat bij seksuele intimidatie altijd sprake zou moeten zijn van intimiteiten of fysiek contact. Bij (seksuele) intimidatie kunnen persoonlijke omstandigheden, zoals de leeftijd van de geïntimideerde, eerdere ervaringen, de mate waarin iemand er met anderen over kan praten, de opvoeding en de cultuur, een grote rol spelen. Wat voor een vrouw van twintig jaar oud in haar eerste werkkring zeer intimiderend kan werken, heeft soms geen enkele invloed op de ervaren werkneemster met dertig dienstjaren. Mede daarom is de beleving van het slachtoffer in hoge mate bepalend.
Een voorkomend probleem bij seksuele intimidatie is dat leidinggevenden en collega’s geen oog hebben voor de impact die bepaald gedrag kan hebben op de geïntimideerde. Corrigerend optreden, dan wel door de leidinggevende dan wel door naaste collega’s, blijft daardoor vaak achterwege. Een gebrek aan empathie voor de gevoelens van de geïntimideerde kan bovendien tot reacties leiden als ‘zo erg is dit toch niet’ of ‘waar maak jij je druk om’. Een gebrek aan gewaarwording en begrip kan voor een belangrijk deel voortkomen uit het eerdergenoemde misverstand dat er bij seksuele intimidatie sprake is van (pogingen tot) ‘intieme handelingen’. De term ‘seksueel’ zegt in deze context iets over de achtergrond en het doel van de intimidatie, niet over hoe de intimidatie feitelijk heeft plaatsgevonden.
Voorbeelden
Hierna volgen enkele praktijkvoorbeelden. Sommige ‘handelingen’ hebben gemeen dat zij op zichzelf staand niet direct kwalificeren als (seksueel) intimiderend. Maar als iemand – hoe impliciet ook – heeft aangegeven die handelingen niet op prijs te stellen, kunnen die handelingen niettemin een intimiderend karakter krijgen.
- Dubbelzinnige opmerkingen en grapjes die te maken hebben met seksualiteit en intimiteit;
- Vormen van overdadig contact zoeken via mobiele telefoon, sms, chat of overige social media;
- Opmerkingen over kleding, tv en films waarin seks voorkomt;
- Oneigenlijke druk uitoefenen op basis van positie, persoonskenmerken of macht, waarbij de ‘ontvanger’ geen weerwoord kan of durft te geven;
- Onnodig lijfelijk contact: over de schouder leunen, hand op de rug leggen bij het voor laten gaan of stevig kussen als een verjaardag op het werk wordt gevierd.
De rol van BING
Indien uw organisatie wordt geconfronteerd met een klacht of melding van (seksuele) intimidatie, kan BING hier onderzoek naar verrichten. BING heeft ruime kennis en ervaring met onderzoek naar (seksuele) intimidatie en voert dergelijke onderzoeken met de grootst mogelijke zorgvuldigheid en professionaliteit uit. Doel van dergelijke onderzoeken is om antwoord te krijgen op de onderzoeksvragen, bijvoorbeeld of er daadwerkelijk sprake is van (seksuele) intimidatie en in hoeverre er gehandeld is in strijd met wet- en regelgeving. Dit stelt een werkgever in staat om gepaste maatregelen te nemen richting betrokkenen en ondersteunt bij het creëren van een veilige sfeer binnen uw organisatie. In het onderzoek wordt onderscheid gemaakt tussen feitelijke handelingen en gebeurtenissen enerzijds en de intenties en interpretaties anderzijds.
